صفت ها را یکی توضیح بده معرکه میزنم❤️

سلام دوست عزیز. معرکه کن 🙃🌷🥺واژه‌های «کوچک»، «چرمی» و «قهوه‌ای» که در ابتدای آموزش به آن‌‌ها اشاره کردیم، صفت‌هایی برای کیف هستند که حالت یا چگونگی آن را بیان می‌کنند. بنابراین صفت وابسته اسم است، زیرا درباره آن توضیح می‌دهد. اسمی که صفتی برای آن بیان می‌کنیم، «موصوف» به معنای «وصف شده» است. در زبان فارسی معمولاً‌ ابتدا موصوف و سپس صفت می‌آید. البته گاهی نیز برعکس است و موصوف پس از صفت قرار می‌گیرد، مثلاً بزرگ مرد. در ادامه، این موضوع را بیشتر توضیح خواهیم داد. سعی کنید برای افراد و اشیای اطرافتان صفت‌های مختلفی بیان کنیدهمان‌طور که احتمالاً‌ حدس زده‌اید، صفت‌ها را می‌توان به صورت نظام‌مند در دسته‌های مختلف بررسی کرد. در ادامه، شرح می‌دهیم که اقسام مختلف صفت چیست و چگونه ساخته می‌شود. در ادامه، انواع صفت را از نظر معنی و از نظر جایگاه قرارگیری نسبت به اسم معرفی می‌کنیم.

ادبیات پایه نهم ( دانش های زبانی درس 1 تا 6) گروه اسمی یکی از ارکان یا اجزای جمله است که می تواند یک کلمه یا بیش از یک کلمه باشد . مانند :   آن مرد توانای زحمتکش / مرد توانای زحمتکش / مرد توانا / مرد  در تمام موارد بالا هر بخش یک گروه اسمی است .  توجه: در یک گروه اسمی وجود هسته اجباری است ولی وجود وابسته اجباری نیست . راه تشخیص هسته در گروه اسمی  قبل از واژه هسته ( کسره ) نمی آید یعنی واژه هایی که بعد از ( کسره ) می آیند وابسته هستند .  مانند :  کشف حقیقت هستی   /   همین مردان  بزرگ  ( کشف ) و ( مرد)  هر دو هسته هستند و ( حقیقت ) و ( ان علامت جمع ) وابسته پسین هستند. وابسته های گروه اسمی بر دو دسته هستند :  1- وابسته های پسین  که بعد از هسته قرار می گیرند .  2- وابسته های پیشین که قبل از هسته قرار می گیرند.  ------------------------------------------------------------------------------------------------- وابسته های پسین که بعد از هسته( اسم) واقع می شوند اسم رابا مفاهیمی چون( اشاره ) ( شمارش ) ( پرسش ) ( تعجب ) و ( مبهم ) وصف می کنند .  وابسته های پسین عبارتند از :  1- ( ی ) نکره   2- نشانه های جمع  3- صفت شمارشی ترتیبی  نوع دوم  4- مضاف الیه   5- صفت بیانی  در این درس فقط ( صفت بیانی ) توضیح داده می شود و مابقی وابسته های پسین درسال های آینده تدریس می شود. صفت بیانی : هر گاه کلمه ای  بعد از اسم بیاید که درباره چگونگی ویژگی های اسم توضیحاتی را بیان کند ( صفت بیانی ) نامیده می شود .  مانند:  دانشجوی کوشا / راه دشوار / دوستان زحمتکش  که کوشا و دشوار و زحمتکش  صفت بیانی و وابسته پسین  می باشند که بعد از اسم واقع شده اند و ویژگی اسم رابیان می کنند.  وابسته های پیشین عبارتند از :  1- صفت اشاره  2- صفت پرسشی  3- صفت تعجب  4- صفت شمارشی  5- صفت مبهم  6- صفت عالی ( برترین )  صفت اشاره : کلمه ایی که قبل از اسم قرار می گیرد مانند :این ،آن،همین ،همان ، چنان ،چنین و .. مانند : این گونه کتاب ها کمک خوبی برای انسان ها هستند . این گونه ( صفت اشاره ) و کتاب ( هسته )  صفت  پرسشی : اگر وازه هایی مانند: چگونه ، چه طور ،چند ، کدام ، کدامین ، چه مقدار ، چه و هیچ  قبل از اسم قرار بگیرند  صفت پرسشی و وابسته پیشین می باشند  .  مانند : شماکدام روز به دنیا آمده اید؟  کدام ( صفت پرسشی ) روز ( هسته )  صفت تعجب : اگر قبل از اسم کلمه های ( چه ) و ( چه قدر ) و ( عجب ) قرار گیرد و مفهوم تعجب و احساس و عاطقه گوینده را در باره اسم بیان کند صفت تعجب و وابسته پیشین هستند.  مانند : عجب صبری درکارها دارید ! عجب ( صفت تعجب ) و صبری ( هسته )  صفت شمارشی : که به دو قسمت تقسیم می شود صفت شمارشی اصلی که همان عددها هستند وصفت شمارشی ترتیبی که با پسوند ( ُمین ) ساخته می شود .  مانند: دومین کتاب من  ( دومین) صفت شمارشی ترتیبی و وابسته پیشین و ( کتاب ) هسته  یک گل به من داد. ( یک) صفت شمارشی اصلی و وابسته پیشین  و ( گل ) هسته  صفت مبهم: صفتی که قبل از اسم واقع می شود نوع و یا چگونگی یا شمار یا مقدار اسمرا به طور نامعین نشان می دهد . کلماتی مانند ( هر، همه ، دیگر ، فلان ، هیچ ، برخی ، خیلی ، کم ، بسیاری ، بعضی ، چند،   چندان ، چندین )  مانند : این قباله  فلان زمین است . ( فلان ) صفت مبهم و وابسته پیشین ( زمین) هسته --------------------------------------------------------------------------------------------- صفت برتر ( تفضیلی ): این صفت دوچیز را

وابسته های پیشین عبارتند از : 1- صفت اشاره 2- صفت پرسشی 3- صفت تعجب 4- صفت شمارشی 5- صفت مبهم 6- صفت عالی ( برترین ) صفت اشاره : کلمه ایی که قبل از اسم قرار می گیرد مانند :این ،آن،همین ،همان ، چنان ،چنین و .. مانند : این گونه کتاب ها کمک خوبی برای انسان ها هستند . این گونه ( صفت اشاره ) و کتاب ( هسته ) صفت پرسشی : اگر وازه هایی مانند: چگونه ، چه طور ،چند ، کدام ، کدامین ، چه مقدار ، چه و هیچ قبل از اسم قرار بگیرند صفت پرسشی و وابسته پیشین می باشند . مانند : شماکدام روز به دنیا آمده اید؟ کدام ( صفت پرسشی ) روز ( هسته ) صفت تعجب : اگر قبل از اسم کلمه های ( چه ) و ( چه قدر ) و ( عجب ) قرار گیرد و مفهوم تعجب و احساس و عاطقه گوینده را در باره اسم بیان کند صفت تعجب و وابسته پیشین هستند. مانند : عجب صبری درکارها دارید ! عجب ( صفت تعجب ) و صبری ( هسته ) صفت شمارشی : که به دو قسمت تقسیم می شود صفت شمارشی اصلی که همان عددها هستند وصفت شمارشی ترتیبی که با پسوند ( ُمین ) ساخته می شود . مانند: دومین کتاب من ( دومین) صفت شمارشی ترتیبی و وابسته پیشین و ( کتاب ) هسته یک گل به من داد. ( یک) صفت شمارشی اصلی و وابسته پیشین و ( گل ) هسته صفت مبهم: صفتی که قبل از اسم واقع می شود نوع و یا چگونگی یا شمار یا مقدار اسمرا به طور نامعین نشان می دهد . کلماتی مانند ( هر، همه ، دیگر ، فلان ، هیچ ، برخی ، خیلی ، کم ، بسیاری ، بعضی ، چند، چندان ، چندین ) مانند : این قباله فلان زمین است . ( فلان ) صفت مبهم و وابسته پیشین ( زمین) هسته --------------------------------------------------------------------------------------------- صفت برتر ( تفضیلی ): این صفت دوچیز را با هم مقایسه می کند و یکی را بر دیگری برتری می دهد. مانند : زهرا با حجابتر از مریم است . در این جمله زهرا با مریم مقایسه می شود که زهرا از مریم از نظر حجاب بهتر است. صفت برترین ( عالی ) :این صفت برای مقایسه یک چیز به چند چیز به کار می رود. مانند: مرحوم تختی ، دلیرترین پهلوان بود . در این جمله مرحوم تختی را با پهلوانان دیگر مقایسه می کند که از نظر دلیری از دیگر پهلوانان دلیرتر است . صفت ساده : این صفت بدون نشانه به کار می رود . مانند : موج های پریشان تو را می شناسند . که دراین جمله ( پریشان ) صفت ساده می باشد. در درس نمودار صفت های سنجشی را بیان کرده است؛ که در کتاب مشخص است در یک ستون صفت ساده ، در یک ستون صفت ترتر و در ستون آخر صفت برترین را آورده گروه فعلی زمان حال ( مضارع ) درگذشته خواندیم که هر فعل دارای بن و شناسه هستند . بن فعل : جزء ثابت و تغییر ناپذیر است که درساخت های شش گانه فعل ها می آید و مفهوم و پیام اصلی فعل را در بر دارد وهر یک از فعل های فارسی دو بن دارند : بن ماضی و بن مضارع شیوه ساخت بن ماضی با حذف ( ن) از آخر ( مصدر ) بن ماضی ساخته می شود. مانند ( گفتن ) با حذف ( ن ) می شود ( گفت ) که بن ماضی می باشد. خوردن : خورد / زدن : زد / بردن : برد / دویدن: دوید شیوه ساخت بن مضارع بن ماضی را به فعل امر می بریم و بعد (ب) از اول آن حذف م کنیم مانند : دیدن که می شود ( دید) فعل امر ( ببین) وقتی ( ب ) را برداریم می شود ( بین) که بن مضارع می باشد

عزیز خیلی آسونه صفت دارای حالا تنوین و.....هست که باهم مشابه معرکه